Spanie z poduszką między nogami. Zaskakujące, jak wiele daje korzyści. Zła pozycja podczas snu negatywnie wpływa na organ ''Mało kto zasypia i budzi się w tej samej pozycji'' Dobry i zdrowy sen zapewnia nam energię na cały dz Śpij z poduszką między nogami, jeśli śpisz na boku: Pomoże to wyrównać kręgosłup i zmniejszy nacisk na kręgosłup nerw kulszowy. Połóż bolącą nogę na górze: To pomoże ci rozciągnąć nerw kulszowy. Jeśli śpisz na plecach, umieść poduszkę pod kolanami: Pomoże ci to zachować wyrównanie kręgosłup. • Spanie z poduszką między nogami. Zaskakujące, jak wiele daje korzyści • Materac. Jak dopasować aby zadbać o kręgosłup? • Zmiany w wynagrodzeniach dla medyków. Wzrośnie wysokość wynagrodzenia stażystów. Jakie jeszcze zmiany się pojawią z 1 lipca? • Pozycja podczas snu a zdrowie • Miękkie roboty, które mają pomóc w Spanie z poduszką księżycową między nogami zapewnia prawidłowe, anatomiczne ułożenie bioder i miednicy w pozycji leżącej na boku. Poduszka umieszczona między kolanami, podczas leżenia na boku, zmniejsza nieprzyjemny ucisk kolan, co pomaga zmniejszyć napięcie, ból i zmęczenie nóg. Kiedy poduszka ortopedyczna zagości w Twoim łóżku, pamiętaj, że potrzebujesz czasu, aby się do niej przyzwyczaić. Zmiana dotychczasowego sposobu spania może powodować krótkotrwały dyskomfort, który mija maksymalnie po 14 dniach. Po tym czasie, nie będziesz już chciał rozstać się z poduszką ortopedyczną. 82 poziom zaufania. Witam, takie dolegliwości mogą wskazywać na problemy z kręgosłupem – konkretnie z odcinkiem lędźwiowym. Często ma to związek z przeciążeniem kręgosłupa, jakimś urazem mechanicznym lub zmianami zwyrodnieniowymi, które niestety z czasem się pogłębiają. Jeśli u Pani ten ból trwa od 2 tygodni to sygnał LXKoKNR. Forum: Oczekując na dziecko Witam, mam pytanie: wiem, że najzdrowszą pozycją jest leżenie na lewym boku z poduszką między nogami, ale czy może jest jeszcze inna? Ciągłe spanie na lewym odbija się na kręgach szyjnych i rano boli. Wiem, że spanie na wznak powoduje ucisk najważniejszej żyły, która dostarcza tlenu Dzidzi, ale jak sprawa wygląda ze spaniem na prawym boku? Martusia nieraz tak wejdzie mi w lewy bok, że aż boję się, że ją za bardzo ugniatam. Jak Wy dziewczyny radzicie sobie ze spaniem? RODZICEOczekując na dzieckoJAK NAJZDROWIEJ SPAĆ? Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej → 18 stycznia 2022 3 min read To w jakiej pozycji śpimy może łagodzić lub nasilać ból pleców. Jeżeli źle śpimy, bolą nas w nocy plecy to tak naprawdę nie odpoczywamy, ponieważ organizm się nie relaksuje. Wychodząc na przeciw oczekiwaniom względem jakości snu przedstawimy w jakich pozycjach powinny spać osoby, którym doskwierają bóle kręgosłupa. Jakie są najgorsze pozycje do spania? Wielu ludzi układa się do snu w taki sposób, że kręgosłup jest dodatkowo obciążony i wygięty w nienaturalny dla niego sposób. Bardzo ważne jest to, żeby w nocy utrzymać jego naturalną krzywiznę. Zbyt wysoka poduszka powoduje obciążenie odcinka szyjnego. Bez względu czy śpimy na niej na boku czy na wznak. Spanie na brzuchu jest chyba najgorszą pozycją. Nie dość, że obciąża odcinek szyjny, to dodatkowo przez przyciskanie do poduszki twarzy i nosa, nie zapewnia organizmowi odpowiedniego dotlenienia. Najczęściej ludzie śpią na boku. Ma to swoje plusy i minusy. Najważniejsze jest to, żeby nie spać przez całe życie na jednym boku, ponieważ kręgosłup zacznie się wyginać w jedną stronę. Spanie na boku powoduje również uciskanie narządów wewnętrznych, dlatego warto często zmieniać pozycję. Jak spać, żeby sobie pomóc w przypadku bólu kręgosłupa? Każdy z nas przynajmniej raz w życiu doświadcza bólu kręgosłupa. Jak znaleźć dobrą pozycję, żeby się wyspać? W przypadku dolegliwości bólowych krzyża bardzo istotne jest to, żeby odpowiednio się ułożyć i odciążyć kręgosłup. Osoby z takimi przypadłościami powinny spróbować: Spania na boku z poduszką lub wałkiem między kolanami. Uniesienie jednej nogi w górę przy wykorzystaniu twardej poduszki pomaga przywrócić naturalne ułożenie kręgosłupa i miednicy. Ta pozycja jest bardzo pomocna w przypadku rwy kulszowej. Spania z poduszką pod brzuchem. Chociaż spanie na brzuchu jest nie jest właściwą pozycją, to takie ułożenie może bardzo pomóc osobom, które mają przepukliny między kręgowe. Pozycja ta pozwala uregulować ciśnienie międzykręgowe. Spania z wałkiem pod kolanami i pół wałkiem pod odcinkiem lędźwiowym. Pozycja ta pozwala na zachowanie naturalnej krzywizny kręgosłupa. Pół wałek pod lędźwiami pomaga zachować w nocy naturalną lordozę. Położenie walka pod kolana znacząco zmniejsza napięcie mięśni okolicy kulszowej, co jest bardzo ważne w przypadku bólu krzyża. Spania w pozycji embrionalnej. Ta pozycja jest wskazana osobom, które mają mocno spięte prostowniki kręgosłupa, ponieważ pomaga w ich rozluźnieniu. Nie jest wskazana jednak dla osób z przepukliną kręgosłupa, ponieważ może nasilać dolegliwości. Osoby śpiące w tej pozycji powinny zmieniać bok, żeby kręgosłup nie zaczął się wyginać w jedną stronę. Co jeszcze pomaga poprawić komfort snu? Na jakość snu, zwłaszcza w przypadku wystąpienia dolegliwości bólowych, wpływa również odpowiednio dobrany materac. Nie powinien być miękki, ponieważ ciało się zapada i kręgosłup traci ułożenie. Najlepiej, żeby był przeznaczony do leczenia bólu kręgosłupa. Specjalistyczne materace mają gąbki ułożone w taki sposób, żeby poprawiać położenie kręgosłupa. Niezależnie od przyczyny i rodzaju bólu kręgosłupa odpowiednia pozycja podczas snu jest bardzo ważna, ponieważ pomaga zniwelować ból i odpowiednio wypocząć. Rozejście spojenia łonowego – informacje ogólneMiednica – anatomiaCo się dzieje z miednicą w ciąży? Rozejście spojenia łonowego w ciąży Przyczyny rozejścia spojenia łonowegoObjawy rozejścia spojenia łonowegoDiagnostyka rozejścia spojenia łonowego Leczenie rozejścia spojenia łonowego Rozejście spojenia łonowego – informacje ogólne Rozejście spojenia łonowego to teoretycznie zwiększenie odległości pomiędzy kośćmi łonowymi powyżej 10 mm. Niemniej w praktyce to nie jest takie oczywiste co traktować jako fizjologię, a co już jako rozejście. Niejasności wynikają z kilku powodów. Po pierwsze obecności w literaturze źródeł, które podają różny zakres fizjologicznego odstępu pomiędzy kości łonowymi, niektóre nawet do 12-15 mm. Po drugie braku jednoznacznych rekomendacji jak traktować objawy kliniczne rozejścia spojenia łonowego w tym dolegliwości bólowe w przypadku fizjologicznych wartości odległości pomiędzy kości łonowymi. Po trzecie ciąża, w trakcie której pojawiają się trudności diagnostyczne ze względu na bardzo umowną granicę pomiędzy patologią spojenia łonowego, a fizjologią ciąży w której dość często przecież występują dolegliwości bólowe w obrębie miednicy mniejszej i spojenia łonowego a zwiększenie odstępu pomiędzy kości łonowymi jest traktowane jako fizjologia. Granica pomiędzy tym co określimy jako fizjologię, a to w którym momencie mamy do czynienia z patologią w praktyce w dużej mierze zależy od obrazu klinicznego pacjenta. Dolegliwości bólowe występujące w obrębie spojenia łonowego utrudniające, a często także uniemożliwiające poruszanie się, są powodem dla których rozejście spojenia łonowego uznawane jest jako niefizjologiczne. Opieranie się jedynie na parametrach odległości pomiędzy kości łonowymi w tym przypadkach jest zdecydowanie niewystarczające. Spojenie łonowe jest jednym z elementów budujących miednicę, a dokładniej ujmując stanowi połączenie pomiędzy dwoma kośćmi łonowymi. Fizjologicznie kości te bardzo blisko do siebie przylegają. W praktyce najwięcej dylematów dotyczących spojenia łonowego pojawia się w przebiegu ciąży. Wpływ hormonów produkowanych w jej trakcie powoduje uelastycznienie i fizjologiczne oddalenia się kości łonowych od siebie. Wskazanie ostatecznej diagnozy wymaga szerszego spojrzenia na wszystkie aspekty. Miednica – anatomia Miednica stanowi obręcz kończyny dolnej. Jej funkcją jest podparcie i przenoszenie ciężaru tułowia z kręgosłupa na kończyny dolne. Dodatkowo miednica jest odpowiedzialna za ochronę narządów wewnętrznych znajdujących się w jej „wnętrzu”. W przypadku kobiet pełni również ważną funkcję w trakcie porodu. Jest ona najwęższa w swojej środkowej części, a poszerza się ku górze i ku dołowi. Miednica jest jedyną częścią szkieletu człowieka, gdzie w zależności od płci różnice kształtu są tak widoczne: u mężczyzn miednica jest wysoka i wąska, natomiast u kobiet jest niska i szeroka. Miednica ma nieregularny kształt, zbudowana jest z dwóch nieparzystych kości: krzyżowej i guzicznej (części kręgosłupa) oraz dwóch, położonych bocznie kości miednicznych W skład każdej z kości miednicznych wchodzą: kość biodrowa, kość kulszowa oraz kość łonowa. Kość miedniczna jest to największa i najszersza kość szkieletu człowieka. Kość krzyżowa składa się z 5 zrośniętych ze sobą kręgów krzyżowych. Na bocznych częściach kości krzyżowej znajdują się powierzchnie uchowate służące do połączenia z kością biodrową. Poniżej kości krzyżowej znajduje się kość ogonowa zbudowana z 4-5 szczątkowych kręgów ogonowych, zrośniętych ze sobą. Górna jej część łączy się z kością krzyżową, natomiast dolna – wierzchołek jest zakończeniem kręgosłupa. Kość krzyżowa łączy się z kośćmi miednicznymi za pomocą stawów krzyżowo- biodrowych. Cały staw ograniczony jest dwuwarstwową torebką stawową. Stawy krzyżowo – biodrowe są stawami płaskimi, które mają duża mobilność, jednak są ograniczone poprzez silny układ mięśniowo- więzadłowo-powięziowy. Kość biodrowa jest największym odcinkiem kości miednicznej, stanowiącym jej górną i tylną część. Składa się z trzonu i talerza, który z zewnątrz posiada powierzchnie pośladkową (miejsce przyczepu trzech mięśni pośladkowych), a od wewnątrz powierzchnię krzyżowo miedniczną (miejsce przyczepu mięśnia biodrowego oraz więzadeł krzyżowo-biodrowych międzykostnych). Kość kulszowa jest tylno-dolną częścią kości miednicznej. Zbudowana jest z trzonu i gałęzi kulszowej, a w jej dolnej części znajduje się guz kulszowy – w pozycji siedzącej opiera się na nim miednica. Ostatnią kością jest kość łonowa, znajdująca się w przednio- dolnej części kości miednicznej. Z przodu kości łonowe łączą się bezpośrednio za pomocą spojenia łonowego. Spojenie łonowe jest chrząstkozrostem o szerokości ok. 4-5 mm utworzonym przez powierzchnie spojeniowe kości łonowych połączonych krążkiem międzyłonowym, zbudowanym z chrząstki włóknistej. Wewnątrz krążka znajduje się jama spojenia, zawierająca maź stawową. Spojenie jest uważane za formę przejściową pomiędzy klasycznym chrząstkozrostem, a stawem. Jego struktura ma za zadanie amortyzować przeciążenia, jednak jest mało oporna na rozciąganie i ruchomość, gdyż ograniczają ją stawy krzyżowo-biodrowe. Całość spojenia dodatkowo jest stabilizowana przez więzadła łonowe: na brzegu górnym więzadło łonowe górne, natomiast na brzegu dolnym więzadło łukowate łonowe. Dzięki spojeniu łonowemu miednica jest sztywna i odporna na duże obciążenia. Oprócz części kostnych miednice budują również więzadła i mięśnie. Do elementów aparatu więzadłowego w miednicy zaliczamy: więzadło krzyżowo-biodrowe brzuszne, więzadło krzyżowo-biodrowe międzykostne, więzadło krzyżowo-guzowe, więzadło krzyżowo-kolcowe, więzadło krzyżowo-biodrowe grzbietowe długie. Więzadło krzyżowo-guzowe i więzadło krzyżowo-kolcowe łączą kość kulszową z kością krzyżową biernie stabilizując ustawienie tych kości i całej miednicy. Poza aparatem więzadłowym miednicę wypełniają również mięśnie krocza i dna miednicy, które układają się w trzy warstwy tworząc przeponę miedniczną (utworzoną przez mięsień dźwigacz odbytu i mięsień guziczny), przeponę moczowo-płciową (utworzona przez mięsień poprzeczny krocza głęboki, mięsień zwieracz cewki moczowej), a także warstwę powierzchowną krocza (mięsień poprzeczny powierzchowny krocza, mięsień zwieracz odbytu zewnętrzny, mięsień opuszkowo – gąbczasty i mięsień kulszowo- jamisty). Dno miednicy ma za zadanie stabilizację miednicy i całego ciała oraz jest jednym z elementów podtrzymujących narządy jamy brzusznej. Co się dzieje z miednicą w ciąży? W ciąży organizm kobiety znacząco zmienia się, dzięki czemu możliwy jest rozwój płodu oraz poród. W trakcie trwania ciąży i porodu jedną z ważniejszych ról pełni miednica. Jej kości mają za zadanie ochraniać macicę, a tym samym znajdujący się w niej płód. Im bardziej zaawansowana ciąża i dziecko coraz bardziej rośnie w łonie matki kości miednicy rozchodzą się. Przyczyną tego jest wzrost masy ciała ciężarnej oraz przesuwanie środka ciężkości z powodu powiększającej się macicy. Skutkuje to zwiększeniem przodopochylenia kości krzyżowej, rozciąganiem guzów kulszowych i spojenia łonowego. Przez takie ustawienie kości krzyżowej dochodzi do osłabienia mięśni dna miednicy, co także wpływa na rozluźnienie spojenia łonowego. Dodatkowo poprzez działanie hormonów: głównie relaksyny , a także progesteronu, estrogenów wzrasta ruchomość oraz rozluźnienie stawów i więzadeł miednicy, przez co zwiększa się wiotkości stawów krzyżowo-biodrowych oraz działa na rozluźnienie, zwiększenie szerokość i ruchomość spojenia łonowego. Rozejście spojenia łonowego w ciąży Fizjologicznie do rozejścia spojenia łonowego dochodzi u każdej kobiety w ciąży, a najbardziej nasilone jest w ostatnich dwóch tygodniach jej trwania. Jest to proces, który przygotowuje miednicę do porodu, aby ułatwić urodzenie dziecka. Fizjologiczne rozejście spojenia łonowego w ciąży zwykle jest bezobjawowe, jednak może powodować dyskomfort bądź nieznaczny ból w okolicy spojenia łonowego i stawów krzyżowo-biodrowych, które nasilają się podczas chodzenia i stania, a ustępują w trakcie siedzenia i leżenia. Jest to ból przejściowy, który nie wpływa na funkcjonowanie w życiu codziennym, ani nie uniemożliwia porodu siłami natury. Fizjologiczne rozejście spojenia łonowego nie przekracza 10 mm. Po porodzie zjawisko to ustępuje i stabilizacja miednicy powraca. Jednak problem zaczyna się kiedy odstęp pomiędzy kości łonowymi się zwiększa przekraczając 10 mm i dochodzi do patologicznego rozejścia spojenia łonowego. Wówczas to w wyniku poszerzenie i rozluźnienie spojenia łonowego dolegliwości bólowe najczęściej znacznie się nasilają. Efektywność i powodzenie terapii są uzależnione od właściwej diagnozy. W przypadku rozejścia spojenia łonowego nie jest ona tak zupełnie oczywista. W praktyce możemy wyróżnić trzy zasadnicze grupy których wspólnym mianownikiem jest spojenie łonowe. Do pierwszej grupy zaliczają się kobiety u których występują dolegliwości bólowe pojawiające się po dłuższym spacerze, w trakcie zmiany pozycji ciała. Obecna jest także tkliwość przy ucisku okolicy spojenia łonowego jednak odległość pomiędzy kośćmi łonowymi jest w normie i nie przekracza 10 mm. Do drugiej grupy należą kobiety u których w trakcie badania usg zostaje stwierdzone poszerzenie przestrzeni pomiędzy kośćmi łonowymi ale kobieta nie zgłasza dolegliwości końcu trzecia grupa to kobiety które odczuwają znaczne dolegliwości bólowe uniemożliwiające codzienne funkcjonowanie, a odległość pomiędzy kośćmi łonowymi zdecydowanie przekracza granicę 10 mm. W takim przypadku ryzyko dłuższej rekonwalescencji po porodzie jest zdecydowanie większe. Dobór właściwego postępowania jest uzależniony od wielu czynników dolegliwości, okresu ciąży, wielkości rozejścia stąd istotne jest aby terapia zawsze została dobrana w sposób indywidualny. Częstość występowania dolegliwości waha się według różnych autorów od 1:36 do 1:3400. Do rozejścia spojenia łonowego może dojść w trakcie ciąży, porodu ale i po porodzie. Warto pamiętać, że relaksyna – hormon wpływający na rozluźnienie więzadeł w trakcie ciąży utrzymuje się jeszcze około pół roku po porodzie zwiększając ryzyko wystąpienia dysfunkcji aparatu ruchu w tym także spojenia łonowego. Rozejście spojenia łonowego może ujawnić się w każdym okresie życia kobiety. Według Kelly’ego Owensa, patologia może mieć miejsce u 9% kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, do 44 % w drugim i 15% w trzecim, a w okresie okołoporodowym u 2% pacjentek. Wprowadzenie właściwej fizjoterapii na wczesnym etapie ma na celu nie tylko zmniejszenie dolegliwości bólowych czy przywrócenie mobilności pacjentki ale przede wszystkim zahamowanie dalszego postępu dysfunkcji. Wszystko to służy temu aby zmiany w obrębie spojenia łonowego były jak najmniejsze, a z drugiej strony szczegółowa diagnostyka ma pomóc w odpowiedniej kwalifikacji co do sposobu ukończenia porodu. Poród siłami natury czy cięcie cesarskie? Zapewne wiele kobiet w ciąży z dolegliwościami w obrębie spojenia łonowego zadają sobie takie pytanie. Pytanie tym bardziej zasadne, że w trakcie porodu naturalnego rozejście spojenia może się powiększyć i dodatkowo uszkodzić więzadła stawów krzyżowo- biodrowych oraz w ekstremalnych sytuacjach dojść do rozerwania chrząstki należy wziąć pod uwagę całokształt objawów. Oczywiście z jednej strony będzie dużo kobiet, które podejrzenie rozejścia spojenia łonowego będą opierać na dolegliwościach bólowych w okolicy spojenia łonowego, i z tego powodu obawiając się komplikacji zastanawiają się czy cięcie cesarskie nie będzie lepszym wyborem. W takich sytuacjach najczęściej wyjaśnienie, jak wygląda fizjologia spojenia łonowego w ciąży, oraz badanie pozwala rozwiać niepokój i wątpliwości. Niestety nie zawsze będą to tylko objawy, a na dodatek proces jest dynamiczny. Dlatego w niektórych sytuacjach decyzja wcale nie jest łatwa, a analiza powinna być wieloczynnikowa, począwszy od uwzględnienia dokładnego wywiadu położniczego, poprzez objawy i dolegliwości bólowe, badanie kliniczne, aż po wyniki badań obrazowych w tym pomiary wykonane podczas usg spojenia łonowego. Idealnie byłoby aby w takich sytuacjach analizę i kwalifikację do cięcia cesarskiego przeprowadził zespół złożony z ortopedy, fizjoterapeuty i ginekologa. Przyczyny rozejścia spojenia łonowego Istnieją czynniki ryzyka, które mogą spowodować rozejście spojenia łonowego. Należą do nich: słaba stabilizacja mięśniowa przed ciąża,znaczny przyrost masy ciała,wielorodność,wiek matki,historia ciężkich porodów,dźwiganie ciężkich przedmiotów,wykonywanie ciężkiej i/lub stojącej pracy. Do rozejścia spojenia łonowego może dojść z różnych powodów: znacznego rozluźnienie więzadeł pod wpływem działania hormonów w trakcie ciąży, w celu przygotowania kanału rodnego,w trakcie porodu – przyczyny okołoporodowe rozejścia spojenia łonowego:– makrosomia płodu,– ciężki poród wymagający użycia instrumentów operacyjnych (kleszczy lub próznociagu),– nieprawidłowa budowa miednicy (np. miednica ogólnie ścieśniona),– nieprawidłowe położenie płodu,– dystocja barkowa,– szybko postępujący poród,– rozejście spojenia łonowego podczas poprzedniego porodu. uraz miednicy spowodowany np. wypadkiem komunikacyjnym lub upadkiem z wysokości. zmiany zapalne, zespół wrodzonej wiotkości stawowej,Osteomalacja,zespół Marfana. Objawy rozejścia spojenia łonowego Do najczęstszych objawów rozejścia spojenia łonowego zaliczamy: kłujący ból w okolicach spojenia łonowego i stawów krzyżowo- biodrowych, o charakterze przewlekłym, który może promieniować do dolnej części pleców, pośladków i ud,ból nasila się w trakcie chodzenia, wstawania lub dźwigania ciężkich przedmiotów,tkliwość i bolesność przy ucisku spojenia łonowego,„kaczkowaty” chód,dysfunkcja pęcherza moczowego,pobolewanie podbrzusza,ból podczas próby zgięcia w biodrze nogi wyprostowanej w kolanie,uczucie pulsowania w kroczu, w trakcie ciąży i po porodzie,słyszalny trzask w trakcie porodu,możliwość wystąpienia depresji. Nasilenie wyżej wymienionych objawów w przypadku rozejścia spojenia łonowego jest bardzo zróżnicowane, od łagodnych do bardzo uporczywych, które zaburzają funkcjonowanie w życiu codziennym. Diagnostyka rozejścia spojenia łonowego Właściwe leczenie zawsze uzależnione jest od postawienia odpowiedniej diagnozy. W diagnostyce rozejścia spojenia łonowego niezwykle ważne jest zebranie odpowiedniego, szczegółowego wywiadu obejmującego wszystkie dysfunkcje i patologie kończyn dolnych oraz dolnego odcinka kręgosłupa. Wywiad umożliwia również uzyskanie informacji dotyczących objawów jakie występują w ciąży lub występowały jeszcze przed ciążą. Po zebraniu wywiadu przeprowadza się dokładne badanie palpacyjne spojenia łonowego, testy diagnostyczne, analizę chodu oraz wykonuje się badanie USG lub badanie rentgenowskie. Leczenie rozejścia spojenia łonowego W przypadku rozejścia spojenia łonowego jako rekomendowaną metodę leczniczą pierwszego rzutu należy wdrożyć leczenie zachowawcze, które obejmuje: edukację pacjentki w zakresie codziennego funkcjonowania, farmakoterapię, fizjoterapię, a dopiero jeżeli te metody nie pomogą leczenie operacyjne. Edukacja pacjentki w zakresie zakresie codziennego funkcjonowania i oszczędzającego trybu życia. Zaleca się:– ograniczony ruch,– spanie z poduszką między nogami,– równomierne obciążanie nóg w trakcie stania,– kładzenie i wstawanie z łóżka w pozycji bocznej, ze złączonymi nogami,– korzystanie z wysokich krzeseł,– unikanie chodzenia po schodach,– zmniejszenie długości kroków,– częsty odpoczynek w ciągu dnia,– unikanie skrętów, skłonów i kucania,– niewskazane jest długotrwałe stanie i intensywne ćwiczenia, podnoszenie i przenoszenie ciężkich przedmiotów,Farmakoterapia – dolegliwości bólowe związane z rozejściem spojenia łonowego można leczyć za pomocą leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, jednak będąc w ciąży przed zazywaniem takich leków należy skonsultować się z – Fizjoterapeuta indywidualnie dobiera odpowiednia terapię w celu złagodzenia dolegliwości bólowych oraz przywrócenia stabilizacji miednicy. W trakcie ciąży oraz po porodzie fizjoterapia wygląda podobnie. Należy wprowadzić diagnostykę obręczy biodrowej, rozluźnienie więzadeł okolicy biodrowo-krzyżowej, redukcje przodopochylenia miednicy, wzmocnienie dna miednicy oraz przywodzicieli, kinesiotaping, usunięcie napięć mięśniowych w okolicy biodrowo-lędźwiowej, skorygować nieprawidłową postawę ciała. Ulgę przynosi aktywność fizyczna jaką jest pływanie lub chodzenie w wodzie. W celu zbliżenia i zablokowania spojenia łonowego stosuje się pasy ortopedyczne, które w wielu przypadkach umożliwiają stanie, chodzenie i czynności dnia codziennego. Dobór ortezy należy skonsultować z fizjoterapeutą uroginekologicznym bądź ortopedą ponieważ często kobiety błędnie używają pasów poporodowych zakładanych na brzuch. Znaczną ulgę pacjentom przynosi odpowiednio dobrana aplikacja kinesiotapingu, której zadaniem jest odciążenie spojenia łonowego a tym samym uśmierzenie bólu. U większości kobiet w ciąży i po porodzie, u których doszło do rozejścia się spojenia łonowego, prawidłowe leczenie sprawia, że objawy ustępują. Jednak należy pamiętać, że rozejście spojenia może pojawić się w kolejnych operacyjne – Po ciężkich urazach rozejścia spojenia łonowego konieczna jest interwencja chirurgiczna. Jednak leczenie operacyjne dotyczy tylko niewielkiego odsetka kobiet i jest wdrażane w ostateczności Bibliografia Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna, kości, stawy i więzadła, mięśnie. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006Bręborowicz G. H Sytuacje kliniczne w położnictwie.. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015 Bręborowicz Położnictwo. Tom 2. Medycyna matczyno-płodowa. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2012Szukiewicz D. Fizjoterapia w ginekologii i położnictwie. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2012Sitek B. Fizjoterapia w rozejściu spojenia łonowego u kobiet ciężarnych. Praktyczna fizjoterapia i rehabilitacja. NR 59 (Marzec 2015) Weremczuk M. Postępowanie fizjoterapeutyczneu kobiet z rozejściem spojenia łonowego podczas ciąży i połogu. Rehabilitacja w praktyce. 2/2019 s. 42-50 Najlepsza pozycja do spania nie zawsze wiąże się jedynie z wygodnym ułożeniem ciała. W jaki sposób leżeć, by budzić się rześkim, wypoczętym, a w dodatku zdrowym? Dlaczego warto spać na plechach lub lewym boku, a nie powinno się tego robić na brzuchu? Co oznacza najlepsza pozycja do spania? Najlepsza pozycja do spania to taka, która sprawia, że po nocnym odpoczynku czujemy się pełni sił i energii. Ale co właściwie kryje się pod tym pojęciem? Zacznijmy od tego, że spać można między innymi: na plecach, z rękoma ułożonymi wzdłuż ciała, ale też rozrzuconymi na łóżku lub wyniesionymi w stronę wezgłowia; na boku, lewym bądź prawym, z ręką pod głową, a także z rękoma wyprostowanymi, z nogami wyciągniętymi albo podkurczonymi (embrionalnie); na brzuchu, układając ręce pod poduszką lub równolegle do tułowia. Pierwszym kryterium oceny właściwego ułożenia ciała jest jakość snu, ważna także w kontekście zdrowotnym. To, w jakiej pozycji śpi się najlepiej, najdłużej, najbardziej efektywnie, jest kwestią w dużej mierze indywidualną, zależną od przyzwyczajeń. Należy jednak pamiętać, że upodobania te niekoniecznie muszą być zdrowe. Jeśli borykasz się z okresowymi problemami ze snem kliknij tutaj. Większość specjalistów przestrzega przed długotrwałym leżeniem na brzuchu. Jest to pozycja nienaturalna, powodująca niefizjologiczne naprężenia kręgosłupa, nie dająca realnego odprężenia dla układu mięśniowego, często powodująca uciskanie narządów systemu pokarmowego i oddechowego. Rekomendowana do spania nie jest również tak zwana pozycja embrionalna, czyli taka, w której dość mocno podkurczamy nogi i zginamy kręgosłup. Chociaż wiele lubi zasypiać właśnie w takim ułożeniu ciała to warto mieć świadomość, że nie zawsze jest to dobry wybór, przede wszystkim ze względów zdrowotnych. Dlaczego? Pozycja embrionalna do spania może wywołać skurcze, drętwienie nóg, a także ból pleców. Jeśli w takim układzie szyja nie będzie w linii kręgosłupa to można spodziewać się również bólu głowy, szyi oraz napięć mięśniowych. Zatem odpowiedź na pytanie o najlepszą pozycję do snu ograniczać się będzie do wyboru między spaniem na plecach bądź na boku. W przypadku sporadycznie pojawiających się problemów z bezsennością u osób dorosłych można krótkotrwale zastosowywać środki dostępne bez recepty. Mogą zawierać np. doksylaminę, która wspomaga niwelowanie trudności z zasypianiem, częstym budzeniem się w nocy oraz wczesnym budzeniem się w godzinach porannych. Jeśli dotyczy to również Ciebie, koniecznie kliknij tutaj. Pamiętaj jednak, że utrzymujące się przez dłuższy czas lub nasilające problemy ze snem należy skonsultować się z lekarzem. Najlepsza pozycja do spania dla kręgosłupa to taka, która zapewnia maksimum podparcia na wszystkich odcinkach oraz pełną relaksację mięśni. Należy pamiętać, że w przypadku wielu schorzeń ortopedycznych powodujących niesprawność kręgosłupa, okalające go struktury mięśniowe pełnią funkcje kompensacyjne, zapewniając między innymi stabilność, ale też ruchomość ciała. Dlatego tak ważne jest, by cały ten skomplikowany i mocno narażony na przeciążenia system otrzymywał szansę na pełną regenerację. Tak jak zostało powiedziane wyżej, dobrą pozycją do spania na ból pleców nie jest leżenie na brzuchu, aczkolwiek w wielu przypadkach układ taki wymuszony jest właśnie bolesnością i niemożnością ułożenia się w inny sposób. Najlepsza pozycja dla kręgosłupa podczas snu to niewątpliwie ułożenie na plecach, całkowicie prosto, w rękoma swobodnie puszczonymi w dół. Przy dobrze dobranym materacu zapewnia to maksimum wypoczynku, dobrze działa na ból pleców, zapobiega powstawaniu i pogłębianiu wad oraz schorzeń kręgosłupa. Nieco gorszym, ale raczej neutralnym, na pewno nie szkodliwym, jest ułożenie na boku, zwłaszcza z lekko (nie mocno) podkurczonymi nogami. Najlepsza pozycja do spania dla serca A jaka jest najlepsza pozycja do spania, jeśli chodzi o układ naczyniowo-sercowy? Także i w tym kontekście odradza się leżenie na brzuchu, neutralne zaś jest spanie na plecach. Jednak za najlepszą pozycję do spania dla serca uchodzi ułożenie boczne. Przy czym ważna jest orientacja – dobrze jest wypoczywać na boku lewym. W ten sposób do minimum redukowany jest wysiłek, jaki musi włożyć mięsień sercowy w pompowanie krwi – przepływa ona wówczas z góry na dół. Spanie na prawym boku wymusza sytuację odwrotną i zdecydowanie mniej korzystną, gdyż serce musi tłoczyć krew ku górze, co utrudnia jego nocny wypoczynek oraz regenerację Jaka pozycja do spania jest najzdrowsza? Jeśli więc pytasz, jaka jest najzdrowsza pozycja do spania, już z powyższego wyłania się jasna odpowiedź – na plechach lub lewym boku. Aczkolwiek warto w tym miejscu wspomnieć o kilku niuansach. Śpiąc na plecach umożliwiasz najpełniejszą wymianę gazową, twoje płuca pracują bowiem bez żadnych ograniczeń. Konfiguracja ta nie jest jednak wskazana dla osób chrapiących, a w szczególności cierpiących na groźny dla zdrowia i życia bezdech senny. Wówczas zdecydowanie lepiej jest ułożyć się na boku, co powinno zmniejszyć natężenie objawów. W odpowiedzi na pytanie, w jakiej pozycji najlepiej spać, podkreśla się też często, że ułożenie na lewym boku jest korzystne dla działania układu pokarmowego, w największym bowiem stopniu odciąża ważne organy wewnętrzne ułożone po tej właśnie stronie kręgosłupa – żołądek, jelito grube, trzustkę. Dzięki temu ułatwione jest trawienie i przesuwanie pokarmu. Dodatkowo zmniejszony nacisk na dolny zwieracz przełyku minimalizuje ryzyko refluksu i związanej z nim zgagi. Najlepsza pozycja do spania dla noworodka Jaka jest najlepsza pozycja do spania dla noworodka? Większość specjalistów rekomenduje układanie dziecka na plecach. Podyktowane to jest w szczególności względami bezpieczeństwa. W tej konfiguracji najmniejsze jest bowiem ryzyko tak zwanej nagłej śmierci łóżeczkowej, tudzież innych komplikacji zdrowotnych, związanych z ewentualnym podduszeniem. Z tego też powodu, jest to najlepsza pozycja do spania dla niemowlaka, przynajmniej do siódmego-ósmego miesiąca życia, gdy dziecko zaczyna samodzielnie się obracać i lepiej kontrolować położenie własnego ciała oraz wszelkie procesy życiowe. Jednak w miarę możliwości, gdy maluch jest pod kontrolą rodziców, powinien też być układany na boku, tak by zapobiegać wypłaszczaniu tylnej części główki. Należy pamiętać, że we wczesnym okresie życia układ kostny jest bardzo podatny na formowanie się pod wpływem stałego nacisku. Jeżeli chodzi o pozycję do spania dla dziecka starszego, rekomendacje stają się zdecydowanie luźniejsze. Uważa się, że samo ono wybierze ułożenie dla niego najwygodniejsze i najbardziej korzystne, aczkolwiek warto jest ingerować i korygować naturalne nawyki, gdy występuje skłonność do spania na brzuchu. Najlepsza pozycja do spania w ciąży Wiele kobiet pyta, jak spać w ciąży? Wbrew potocznym mitom, nie jest całkowicie zabronione układanie się na brzuchu, przynajmniej do końca pierwszego trymestru, gdy płód jest bardzo mały i dobrze chroniony przez worek owodniowy – nawet w takiej pozycji nie występuje groźny ucisk. Jednak w kolejnych miesiącach należy szukać innej pozycji do spania w ciąży, zwłaszcza jeśli przebiega ona z komplikacjami. Większość specjalistów zaleca, by nocny wypoczynek odbywał się na lewym boku, z prawą nogą ugiętą w kolanie i podciągniętą w stronę brzucha, co jest najmniej obciążające i najbezpieczniejsze, zarówno dla matki, jak też wzrastającego w jej łonie dziecka. Spanie na plechach jest gorszym rozwiązaniem, gdyż utrudnia swobodne oddychanie. Artykuł zawiera lokowanie produktu Spanie na boku po endoprotezie biodra Spanie na boku po endoprotezie biodra. Zapewne jeśli zaciekawił Cię ten temat to być może należysz do grona osób z endoprotezą stawu biodrowego? A może coraz częściej myślisz o jej wszczepieniu, ponieważ dolegliwości bólowe nie pozwalają Ci normalnie funkcjonować? Jeśli choć na jedno z tych pytań odpowiedziałeś TAK, to trafiłeś na idealny artykuł. Przedstawimy Ci w nim najważniejsze zagadnienia, które dotyczą właśnie endoprotezoplastyki biodra oraz podpowiemy jak spać na boku po tym właśnie zabiegu. Ten artykuł możesz obejrzeć na YouTube Co to jest endoproteza stawu biodrowego? Endoproteza stawu biodrowego to najprościej mówiąc operacyjnie wszczepiony, sztuczny staw biodrowy, który ma zastąpić zniszczone powierzchnie stawowe. Wielu Pacjentów określa właśnie endoprotezę biodra mianem sztucznego stawu czy sztucznego biodra. Możemy również spotkać się z nazewnictwem takim jak alloplastyka czy endoplastyka. I choć nie są to do końca synonimy, to w mowie potocznej wszystkie te nazwy oznaczają to samo – endoprotezę. Większość pacjentów poddawanych całkowitej alloplastyce stawu biodrowego jest w wieku od 50 do 80 lat. Decyzja o przeprowadzeniu zabiegu nie jest jednak sugerowana głównie wiekiem lecz rozpatrywana indywidualnie. Celem zabiegu jest przede wszystkim usprawnienie funkcji lokomocyjnych oraz zniesienie dolegliwości bólowych. Co powoduje zniszczenie stawu biodrowego? Aktualnie znanych jest wiele chorób, których destrukcyjny przebieg prowadzi do zniszczenia powierzchni stawu biodrowego. Spośród nich na pierwszym miejscu zdecydowanie należy ulokować chorobę zwyrodnieniową stawów. Schorzenie to prowadzi do utraty chrząstki stawowej, jej niedostatecznej odbudowy oraz tworzenia się tzw. osteofitów, czyli wyrośli kostnych. Decyzja o przeprowadzeniu operacji wynika najczęściej z silnych i uporczywych dolegliwości bólowych oraz znacznego ograniczenia zakresu ruchu w stawie, uniemożliwiającego lokomocję. Do pozostałych wskazań do zabiegu należą: – choroby reumatyczne np. reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)- w tym przypadku, główną przyczyną zniszczenia stawu są procesy zapalne; – przebyta choroba Perthesa- zmiany zniekształcające staw biodrowy w wyniku jałowej martwicy głowy kości udowej; – choroby, w których przebiegu dochodzi do utraty gęstości kości, na skutek zaburzeń hormonalnych np. osteoporoza. O czym pamiętać po operacji wszczepienia sztucznego biodra? Spanie na boku po endoprotezie biodra. Większość osób poddawanych operacji wymiany stawu biodrowego doświadcza radykalnego zmniejszenia bólu i znacznej poprawy ich zdolności do wykonywania codziennych czynności. Jednak, czy zawsze jest tak, że nowy staw funduje nam nową sprawność? O zdolnościach fizycznych pacjenta po zabiegu decyduje natychmiastowo podjęta rehabilitacja. Ćwiczenia usprawniające wprowadza się już pierwszego dnia po operacji. Głównym celem kinezyterapii jest zwiększenie siły mięśniowej, zapobieganie powstawania przykurczy stawów oraz nauka poruszania się przy pomocy kul łokciowych. W ciągu dnia skupiamy się na przywróceniu funkcji i siły w operowanej kończynie i często zapominamy o tym, jak ważny jest odpoczynek w nocy! Jak skutecznie odpoczywać z endoprotezą stawu biodrowego- o tym w dalszej części artykułu. Prawidłowo wszczepiona endoproteza daje duże możliwości lokomocyjne. Pomimo szybkiego powrotu do sprawności po zabiegu, należy przestrzegać odpowiednich zasad. W ciągu 4 pierwszych miesięcy po przebytej operacji należy zachować szczególną ostrożność. Właśnie w tym okresie, postępując niewłaściwie, istnieje duże ryzyko zwichnięcia protezy. Zwichnięcie endoprotezy to jedno z najczęstszych powikłań pooperacyjnych. Polega na wypadnięciu głowy endoprotezy z panewki i wymaga nastawienia w warunkach szpitalnych. Jak spać po endoprotezie stawu biodrowego? Jakby się zastanowić, okazuje się że, przesypiamy prawie połowę życia. Warto więc zadbać o zdrowy sen. Spanie i wstawanie z łóżka: przez pierwsze 3 miesiące powinno się spać tylko na plecach z poduszką między nogami , aby zapobiec krzyżowaniu nóg i nadmiernego poduszka między kolana– KLIKNIJ TUTAJ! Warto też zabezpieczyć stopę, aby nie opadała w celu uniknięcia rotacji. Jeśli zaistnieje potrzeba położenia się na boku to przede wszystkim musimy położyć się na boku zdrowym. Noga chora powinna zostać ułożona na poduszkach, które wyrównają poziom między kończyną, a miednicą. Ponadto trzeba zadbać o lekkie zgięcie w stawie biodrowym (aby stopa nie opadała), inaczej doprowadzimy do niebezpiecznej rotacji. Wstając z łóżka siadamy na nim, podpierając się dłońmi. Następnie zdrową stopę podkładamy pod stopę nogi operowanej, pomagając sobie w ten sposób w początkowych dniach w domu, a następnie równomiernie obracamy uda wraz z miednicą ku brzegowi łóżka. Opuszczamy kończyny i gdy stopy dotkną podłogi, staramy się wstać, nie zapominając o podpieraniu się na obu dłoniach. Musimy pamiętać, aby robić to od strony operowanej nogi. Dzięki temu unikniemy ruchów, które mogły by spowodować zwichnięcie stawu biodrowego. Endoproteza biodra czego nie wolno? – siedzenie na brzegu krzesła, – przechylanie się na boki, – siadanie z nogą założoną na nogę, – siadanie na miękkim czy zbyt głębokim fotelu, – noszenie ciężarów (w sytuacjach koniecznych ograniczamy ciężar do minimum trzymając go przed sobą lub po stronie operowanej kończyny – wskazany jest wózek na kółka), – korzystanie z wanny od razu po powrocie do domu. Należy poczekać do momentu powrotu sprawności i siły mięśni, – uprawianie sportów takich jak: tenis, narciarstwo biegowe lub zjazdowe, – wychodzenie z domu podczas gołoledzi oraz silnego i porywistego wiatru. Zalecenia dotyczące postępowania po endoprotezoplastyce biodra mogą się różnić w zależności od zastosowanego implantu. Spytaj swojego lekarza lub fizjoterapeutę jak postępować w Twoim przypadku. Autor: Agnieszka Widełka Uwaga! Artykuł przygotowany na podstawie wiedzy ogólnodostępnej. Proszę nie traktować tych informacji jako porada medyczna. Informacje powyżej mają jedynie charakter informacyjny. Bazowano za poniższych źródłach:

spanie z poduszką między nogami